من وخدا
قبر مرا نیم متر کمتر عمیق کنید تا پنجاه سانت به خدا نزدیکتر باشم.
بعد از مرگم، انگشتهای مرا به رایگان در اختیار اداره انگشتنگاری قرار دهید.
به پزشک قانونی بگویید روح مرا کالبدشکافی کند، من به آن مشکوکم!
ورثه حق دارند با طلبکاران من کتک کاری کنند.
عبور هرگونه کابل برق، تلفن، لوله آب یا گاز از داخل گور اینجانب اکیدا ممنوع است.
بر قبر من پنجره بگذارید تا هنگام دلتنگی، گورستان را تماشا کنم.
کارت شناسایی مرا لای کفنم بگذارید، شاید آنجا هم نیاز باشد!
مواظب باشید به تابوت من آگهی تبلیغاتی نچسبانند!
روی تابوت و کفن من بنویسید: این عاقبت کسی است که زگهواره تا گور دانش بجست.
دوست ندارم مردم قبرم را لگدمال کنند. در چمنزار خاکم کنید!
کسانی که زیر تابوت مرا میگیرند، باید هم قد باشند.
شماره تلفن گورستان و شماره قبر مرا به طلبکاران ندهید.
گواهینامه رانندگیم را به یک آدم مستحق بدهید، ثواب دارد!
در مجلس ختم من گاز اشکآور پخش کنید تا همه به گریه بیفتند.
از اینکه نمیتوانم در مجلس ختم خودم حضوریابم قبلا پوزش میطلبم.
نظرات شما عزیزان:
من حسین پناهی و آثارش رو خیلی دوست دارم ...
کسی مثل اون همیشه زنده هست ...
سئوه سن سئومیه سن من سنی چوخلی سئویرم ...
اولا بولمز قاچاسان سن بو حقیقت دن گوزلیم ...
آننیوا بویله یازیلمیش کی منه یار اولاسان ...
اوزاق اولماز گزه سن یلزیلی قیسمت دن گوزلیم ...
( ترجمه :
چه دوست داشته باشی چه دوست نداشته باشی من تو رو خیلی دوست دارم ...
زیبای من از این حقیقت هم نمیتوانی فرار کنی ...
پیشانی نوشتت اینست که یار من بشی ...
عزیز من نمیتوانی از من دوری کنی که قسمتمون این طور رقم خورده ... )
وصیت نامه جالبیه . حسین پناهی هم از اون آدمهائی بود که برای دنیا حیفن . کسی که تو آسمون زندگی میکنه تحمل زمین براش خیلی سخته شاید برای همین بود که به این زودی رفت.